Categorie: blog

db-556

Bossche Reformatie (10/12)

Zoekend naar wat reformatorische sporen, kwam ik telkens mezelf tegen. Spiegelend in een etalagevenster, een regenplas, of hier als een schaduw voor mijn eigen voeten.

Nu ben ik beslist géén overblijfsel van de Bossche Reformatie, maar wel de eerste bij wie het anno nu beginnen moet.

Met het verjaren komen we soms aardig vast te zitten in eigenwijze patronen en snode systemen. Is reformatie onmogelijk?

Reformator Christus gaat nóg door met de Schrift te openen, het geloof te planten en Zijn hart- en levensvernieuwende genade toe te passen.

Van harte toegewenst – ook als je niet jarig was.

db-555

De wereld is plat

Daar kom ik ronduit voor uit. Dat geloof ik niet, maar weet ik zeker. De wereld is zo plat als het oude dubbeltje. En dat wil ik ook graag zo houden.

Maar een beetje diepgang dan? Oké, vooruit, mits het einde goed is, alles hetzelfde blijft of ik erop vooruitga. Want ik ben het middelpunt van die platte wereld…

Ondertussen is de aarde rond. Ben ik níet de Spil van de geschapen werkelijkheid, maar Hij, Die ook mij op Zijn bolvormige aarde het aanzijn gaf.

Dát geloof geeft diepgang. Ook versus (eigen) wereldse plat- en oppervlakkigheid.

db-554

Bossche stoelen (9/12)

Met de wisseling van de seizoenen, waren ze er ineens weer. Als getuigen van een beginnende herfst én van de trouw en Voorzienigheid van de Schepper.

Hoogstens in gedachten kun je erop gaan zitten.

Even op adem komen. Omhoogkijken, afzien van al die herfstbladeren van vergane glorie. Je verwonderen over hoe zo’n paddenstoel zich hoog hecht aan een boomstam.

Bij het verjaren zie je ook steeds meer gebladerte liggen als je naar beneden kijkt. Verder tekenen zich ‘sporen en schimmels’ af….

Gelukkig wie door genade verbonden werd aan de dragende Heiland uit de stam van Juda. Van harte!

db-553

Dé Weg

Rouwdragende hoofden, gekroonde hoofden, gekozen hoofden, onttroonde hoofden, en zoveel hoofden meer, werd dé Weg gewezen.

Van de ogenschijnlijk machtigste man op de aarde tot de allerarmsten in de uithoeken van de Commonwealth: tot allen kwam dezelfde Boodschap – inclusiever kan niet.

“Jesus saith unto him, I am the way, the truth, and the life: no man cometh unto the Father, but by me.”*

Tegelijk zo exclusief: de enige Weg tot de Vader. Buiten Jezus geen Waarheid, noch Leven. Maar in Hem alles voor verloren zondaren.

Zegene de Heere Zijn Woord! Tot Zijn eer. Tot vertroosting, bekering en zaligheid.

_{*  Johannes 14:6: “Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader dan door Mij.”}

db-552

Deze (en meer) frasen proclameerde ik, als elfjarige basisschoolleerling, in het dorpshuis. Voor een ogenblik de rol van de toenmalige Prince of Wales verbeeldend…

Ik zou het zo níet weer doen.

Verbeelding past niemand en een burggraaf is nu eenmaal geen kroonprins. Bovendien bleek een ander, béter Woord gereed om te dienen.

Thans wordt ook de échte kroonprins van destijds tot hoger dienst geroepen. Een zwaar, verantwoordelijk ambt.

De Heere zij daarbij zijn ‘Schild ende Betrouwen.’

And: God save the King.

db-551

Elisabeth II (1926-2022)

Na haar laatste ademtocht trad ‘Operation London Bridge’ in werking. Velen werden erdoor in diepe rouw, bewogenheid en beweging bracht – worldwide…

Immers, Elizabeth Alexandra Mary, hiernamaals geen koningin meer, ging door de Doodsjordaan. Géén brug, niet voor toegewijde en geliefde vorstinnen, leidde daaraan voorbij. Tenslotte was Elisabeth ook van Adam.

Maar wie in de tijd hartelijk van Christus werd, is zelfs ín die eenzaamste weg van alle vlees niet alleen. Geenszins vanwege ‘s mensen aardse positie, maar omdat Hij dé Koning is, was en eeuwig blijft.

Dat koningen, koninginnen, én onderdanen, door deze roepstem, Hém zouden zoeken!

db-550

Bossche Jan 8/12

Jarig ben je nooit alleen. Sommigen trekken er zelfs een heel jaar voor uit. Neem nu de Bossche Jan aan de Parade: die viert dit jaar zijn achthonderdjarig bestaan.

Een veelbewogen geschiedenis. Waarin eeuwen na de Reformatie zelfs een omgekeerde beweging plaatsvond – onder de hand van Napoleon en zijn ‘kale Fransen.’

De Bossche spits evenwel bleef naar Boven wijzen. Niet omdat Johannes de Evangelist daar is of Maria (de moeder des Heeren), maar naar Hem, Die hen verloste en daar een plaats bereidde: Jezus Christus.

Wanneer Hij ons Leven is, verjaren we nooit (meer) alleen. Van harte!

db-549

DANK

’t Was weer een hele ‘kluif’ om alle felicitaties te lezen en van een vinkje, duimpje, of een antwoord te voorzien. Uit alle windstreken vonden ze hun weg naar ’s-Hertogenbosch of Wijk en Aalburg.

Ik val in herhaling, maar het blijft me verwonderen. Elk jaar opnieuw: de enorme hoeveelheid, de vriendelijkheid en de betrokkenheid die eruit spreekt.

Héél hartelijk DANK daarvoor!

THANKS

Apart from in Dutch I received gratulations in many foreign languages on occasion of my birthday last week. Sometimes I even needed the help of the online translator to really ‘get’ the message.

THANK You very much!

db-548

42

Als ik te middernacht – Deo volente – de tweeënveertig aantik, dan doe ik dat hopelijk zonder pride of (boeren)trots.

Hopelijk? Ja, want de spade hoeft niet zo heel diep achter de witte boord de grond (van eigen hart en leven) in, of de omgekeerde vlaggen schieten als bonte paddenstoelen en doelmissers tevoorschijn…

Ook voor wat betreft het achterliggende tropenjaar. Dan blijft er mijnerzijds weinig over om aan te tikken.

Daarentegen een wonder nóg niet ‚afgetikt‘ te zijn. Onverdiend gedragen en gespaard in het geheim van Gods lankmoedigheid en geduld. Nóg in het heden der genade.

Onmisbaar en duurzamer dan trots: dé ROTS.

db-547

De twee van Den Bosch (7/12)

Ze hebben de meeste vierkante meters van alle Bosschenaren. Helemaal voor zichzelf. Een prachtig stukje Bosch: de Heinis.

Ze mogen dan wat stikstof uitstoten, maar hun energieverbruik ligt lager dan dat van mijn eenpersoonshuishouden.

Aan voorbijgangers geen gebrek: meestentijds wandelaars.

Of ze ook weten hoe bevoorrecht ze zijn…?

Weten wij het als we jarig waren in juli? Misschien met minder vierkante meters, maar toch? Misschien minder voorbijgangers, soms zelfs eenzaam, maar hopelijk niet alleen…?

Wij zijn géén koeien en zij géén mensen. ’t Mag weleens gezegd worden…

Wij: voorbijgangers. Onderweg. De énige goede Herder aanbevolen!