Auteur: DB

db-561

“Stop met zeuren!”

Samengevat was dat de veelzeggende reactie van een onbekende, toen ik, maanden geleden, een blog slaakte over de mentale waterstand rond m’n eigen lippen.

Sindsdien heb ik daar niet meer over durven schrijven.

Terwijl bij de ander de ene na de andere zon in het water scheen op de socials, volgde hier wolk op wolk, schaduw op schaduw.

Opstandig als ik van nature ben, berust ook ik niet ‘zomaar’ in Zijn beleid… Genade is nodig, ook om niet te zeuren.

Maar als ik ’t thematiseer, dan verlegen om woorden voor wat maatschappelijk moeilijk bespreekbaar is: psychische (on)gezondheid.

db-560

De Bossche Grote Kerk (11/12)

Ook de Bossche protestanten herdenken dit jaar een jubileum. Het tweehonderdjarig bestaan van het kerkgebouw. Dat kwam er omdat Napoleon de toenmalige Hervormde Kerk (nu: Sint-Jan) contra-reformeerde.

Twee eeuwen later is ook de Bossche Grote Kerk niet langer Hervormd, maar PKN en behoort de Brabantse hoofdstad geografisch tot de kleine (Hersteld) Hervormde Gemeente van Heesbeen.

Maar het Hoofd der Kerk – en dat geldt, ook over de Bossche kerkmuren heen, voor alle ware gelovigen – is Dezelfde: Christus.

Gelukkig wie door Hem vergaderd, beschermd en onderhouden wordt – ook bij het klimmen der jaren. Van harte toegewenst!

db-559

28-11-2017

De tomatensoep die avond was erg lekker. Dat mocht ook wel, want voor die prijs kon ik normaal gesproken wel vier dagen eten. En dit was slechts het voorgerecht – op uitnodiging van een oude vrind.

Het kopje ziekenhuissoep daags daarna was culinair anders en beduidend goedkoper. Maar de smaak onbeschrijfelijk: onverdiende goedheid van Gods sparende en bewarende Hand in de nacht daarvoor.

Toen stond er namelijk een autowrak, midden op Autobahn – zonder licht of wat-dan-ook. Achtergelaten door onverlaten. Nog steeds voortvluchtig…

’t Was een harde botsing. Details, letsels, nasleep zal ik u besparen, maar niet dat de Heere bewaarde!

db-558

Stil aan de overkant…

Toen mijn weleerwaarde ambtsbroeder – vertrouwelijk – het woord ‘scheppingsorde’ gebruikte, was het land te klein. Bakken bagger werden hem vliegensvlug toegedicht – zo boos was de roze tornado die, nodeloos, ontstak.

In Qatar viel het h-woord wel en vallen ook de mensen…

‘Damage in the mind’ oftewel: ‘mentaal defect’* of ‘geestesziekte’*, aldus de lokale WK-ambassadeur.

Dat etiket raakt ook mij. Evenals de nu veelzeggend pijnlijke stilte van ‘woke’-zijde.

Toch maar goed dat de regenboog – verbondsteken van de God van de Bijbel – op de bebloede Qatarese (slag)velden niet misbruikt wordt.

Israëls Wachter, bekere ons tot Hem!

________

* vertaling: NOS

db-557

Dankdag voor gewas en arbeid

Uitzonderlijke droogte in de zomer – geen boer(envlag) kon het keren, maar de Hemel gaf nog zaaiing, opwas en oogst.

Handen lagen vol zorgen in de schoot. Moe van corona, verslagen door rampen, leed, oorlogsgeweld of drukkende zorgen, maar kregen kracht van Boven, en gingen arbeidzaam uit de mouwen.

En als het (even) niet kon, zorgde Hij voor andere handen – ter ondersteuning of vervanging.

Bovendien was er nog hét Woord wat uitging in de wereld en niet ledig wederkeerde, maar deed wat Hem behaagt, ten zegen en ten oordeel.

“Dankt God in alles.”* Biddend in crisestijd.

______________

* 1Thess. 5:18

db-556

Bossche Reformatie (10/12)

Zoekend naar wat reformatorische sporen, kwam ik telkens mezelf tegen. Spiegelend in een etalagevenster, een regenplas, of hier als een schaduw voor mijn eigen voeten.

Nu ben ik beslist géén overblijfsel van de Bossche Reformatie, maar wel de eerste bij wie het anno nu beginnen moet.

Met het verjaren komen we soms aardig vast te zitten in eigenwijze patronen en snode systemen. Is reformatie onmogelijk?

Reformator Christus gaat nóg door met de Schrift te openen, het geloof te planten en Zijn hart- en levensvernieuwende genade toe te passen.

Van harte toegewenst – ook als je niet jarig was.

db-555

De wereld is plat

Daar kom ik ronduit voor uit. Dat geloof ik niet, maar weet ik zeker. De wereld is zo plat als het oude dubbeltje. En dat wil ik ook graag zo houden.

Maar een beetje diepgang dan? Oké, vooruit, mits het einde goed is, alles hetzelfde blijft of ik erop vooruitga. Want ik ben het middelpunt van die platte wereld…

Ondertussen is de aarde rond. Ben ik níet de Spil van de geschapen werkelijkheid, maar Hij, Die ook mij op Zijn bolvormige aarde het aanzijn gaf.

Dát geloof geeft diepgang. Ook versus (eigen) wereldse plat- en oppervlakkigheid.

db-554

Bossche stoelen (9/12)

Met de wisseling van de seizoenen, waren ze er ineens weer. Als getuigen van een beginnende herfst én van de trouw en Voorzienigheid van de Schepper.

Hoogstens in gedachten kun je erop gaan zitten.

Even op adem komen. Omhoogkijken, afzien van al die herfstbladeren van vergane glorie. Je verwonderen over hoe zo’n paddenstoel zich hoog hecht aan een boomstam.

Bij het verjaren zie je ook steeds meer gebladerte liggen als je naar beneden kijkt. Verder tekenen zich ‘sporen en schimmels’ af….

Gelukkig wie door genade verbonden werd aan de dragende Heiland uit de stam van Juda. Van harte!

db-553

Dé Weg

Rouwdragende hoofden, gekroonde hoofden, gekozen hoofden, onttroonde hoofden, en zoveel hoofden meer, werd dé Weg gewezen.

Van de ogenschijnlijk machtigste man op de aarde tot de allerarmsten in de uithoeken van de Commonwealth: tot allen kwam dezelfde Boodschap – inclusiever kan niet.

“Jesus saith unto him, I am the way, the truth, and the life: no man cometh unto the Father, but by me.”*

Tegelijk zo exclusief: de enige Weg tot de Vader. Buiten Jezus geen Waarheid, noch Leven. Maar in Hem alles voor verloren zondaren.

Zegene de Heere Zijn Woord! Tot Zijn eer. Tot vertroosting, bekering en zaligheid.

_{*  Johannes 14:6: “Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader dan door Mij.”}