db-494 Verjaarswensen / Geburtstagswünsche (12/12)

db-494 (NL-D)

Verjaarswensen (12/12)

De laatste aflevering gelukwensen aan het einde van een veelbewogen jaar. Een jaar waarin aan de levensboom van deze en gene geschud werd – door dit of dat…

Een jaar waarin velen hun einde vonden. Juist in december worden die lege plaatsen des te meer zichtbaar, gevoeld en beleefd.

Een jaar waarin ook het goede van de Heere gehoord, gezien en verkondigd mocht worden. Daarnaast werd Zijn roepstem gehoord om in een ondergaande wereld, hulp en heul allermeest bij Hem te zoeken.

Dat is tegelijk ook mijn gelukwens en bede voor de laatste jarigen van 2020. En alle anderen!

DEUTSCH

Geburtstagswünsche (12/12)

Die letzte Glückwunsche am Ende eines ereignisreichen Jahres. Ein Jahr, in dem an der Lebensbaum dieser oder jene gerüttelt wurde – durch Dies oder durch Das…

Ein Jahr in dem für vielen das Ende kam. Gerade im Dezember werden diese leeren Sitze umso sichtbarer, gefühlt, und erfahren.

Ein Jahr, in dem auch das Gute des Herrn gehört, gesehen und verkündet wurde. Darüber hinaus wurde auch Seiner Rufstimme gehört, in einer untergehenden Welt, zumeist bei Ihm Hilfe zu suchen.

Das ist zugleich auch mein Wunsch und mein Gebet für die letzten Geburtstagskinder des Jahren 2020. Und für alle anderen auch!

db-493 ‘s-Hertogenbosch

db-493 (NL-D)

‘s-Hertogenbosch

Omdat iets eigens een brug te ver (b)leek, had ik ingetekend op een kleine huurwoning. Eerder een noodgreep dan een stap vooruit. Maar gezien de omstandigheden (lees: pressie, depressies, gebrokenheid en beperkingen) noodzakelijk.

Daarom ben ik toch dankbaar, dat ik onlangs deze woning (alsnog) kreeg toegewezen.

Deo volente in het voorjaar van 2021 hoop ik naar ’s-Hertogenbosch te verhuizen. Om daar dan ook vanuit de WMO hulp te krijgen bij het dealen met en de ‘survival’ na zoveel trauma’s, ellende en onrecht.

Veel dank aan allen die mijn zoektocht naar ademruimte met hoofd, hart en/of (gevouwen) handen begeleid hebben!

DEUTSCH

Herzogenbusch

Da etwas Eigenes eine Brücke zu weit schien, hatte ich mich um eine kleine Mietwohnung bemüht. Eher eine Notfallmaßnahme als ein Schritt voraus. Aber unter den gegebenen Umständen (sprich: Pression, Depressionen, Gebrochenheit und Behinderungen) notwendig.

Nichtdestotrotz bin ich dankbar, dass mir kürzlich diese Wohnung (doch) zugewiesen wurde.

Deo volente im Frühling 2021 steht der Umzug nach ‘s-Hertogenbosch an. Da werde ich dann auch weitere staatliche Hilfe in Anspruch nehmen für den Umgang mit und den ‚Survival‘ nach sovielen Traumas, Elend und Unrecht.

Vielen Dank an alle, die meine Suche nach Atemraum mit Haupt, Herz und/oder (gefalteten) Händen begleitet haben!

db-492 ds. Willem Westland (1948-2020)

wijnstok, druiven (c) Pixabay(dot)com

db-492 (NL)

ds. Willem Westland (1948-2020)

Het gebeurde allemaal voor mijn tijd. In 1974. Als er slechte tijding was, ging de politie nog naar de hervormde pastorie. Zodoende klopte, in het holst van een meinacht, ds. W. Westland aan bij mijn overgrootouders.

Hun dochter en schoonzoon (mijn grootouders) hadden een ernstig ongeluk gekregen en lagen – samen met mijn oudtante Truus, wiens man het niet overleefde – in het ziekenhuis.

Jaren later zou ik ds. Westland eens horen preken over de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard. Nu deze arbeider uit Zíjn benedendienst ontheven is, moge de Heere des huizes de nabestaanden vertroosten.