Maand: februari 2019

ᴰᴮ⁻⁴⁰³ ⁻ ᴰᵉᵘᵗˢᶜʰ ᵘᶰᵗᵉᶰ

Februarijarigen

Jarig in de sprokkelmaand. Dan denk ik al snel aan het vlijtig speuren naar sprokkelhoutjes, in de bittere kou, om de kachel mee aan te steken en het huis warm te krijgen.

Etymologisch heeft het echter weinig met het huidige sprokkelen te maken. Vermoedelijk is het afkomstig van het feit dat februari vierjaarlijks verspringt en een dag meer heeft dan anders.

Hoe het ook zij, hierbij een hartelijke gelukwens aan alle jarigen van de kortste maand van het jaar. Moge het nieuwe levensjaar voor alle jarigen zo rijk aan warmte zijn, als welke de prachtige voorjaarsachtige sprokkelmaand nu stempelde!

–

DEUTSCH

–

Februargeburtstagskinder

Geburtstag im ‚Sprokkelmonat’ (NL: ‚Auflese Monat‘). Dann denke ich unverzüglich am, in eisiger Kälte, fleißiges Sammeln von Holzzweige, damit man Daheim den Herd anzündet und das Haus versucht zu erwärmen.

Etymologisch hat es offenbar aber wenig mit dem heutigen Auflesen (‚sprokkelen‘) am Hut. Vermutlich hat es eher damit zu tun, dass der Februar sich vierjährlich um einen Tag verlängert.

Wie es auch sein mag, hiermit einen herzlichen Glückwunsch an alle Geburtstagskinder der kürzeste Monat des Jahres. Möge das neue Lebensjahr für alle Jubilare so reich an Wärme sein, als welche die prächtige frühlingshafte ‚Sprokkelmonat‘ in diesem Jahr wunderbar auszeichnete.

ᴰᴮ⁻⁴⁰² ⁻ ᴰᵉᵘᵗˢᶜʰ ᵘᶰᵗᵉᶰ

Koper(poets)

Vandaag beleef ik mijn koperen ambtsjubileum, want precies twaalfenhalf jaar geleden werd ik bevestigd tot dienaar van het Goddelijke Woord.

Terugkijkend kan ik niet zeggen dat mijn dienst zo glansrijk is geweest. Er is heel wat koperpoets voor nodig om mij nog te laten glanzen. Talrijk zijn de beschadigingen, groot de pressie, om over mijn eigen tekortkomingen nog maar te zwijgen.

Toch mag ik mijn ambtelijke dienst, geheel rechtens, nog steeds voortzetten binnen de Hersteld Hervormde Kerk.

Bij deze mijlpaal past de dank aan Hem, Die, tegenover mijn ontrouw, de Getrouwe bleef. Niets (en niemand) kan Zijn glans verdoven!

–

DEUTSCH

–

Kupfer(putzmittel)

Heute gedenke ich mein kupfernes Amtsjubiläum, denn vor genau zwölfeinhalb Jahren bin ich zum Diener des Göttlichen Wortes ordiniert worden.

Rückblickend kann ich nicht behaupten, dass mein Dienst so glanzreich gewesen ist. Es braucht ganz viel Kupferputzmittel mich noch zum glänzen zu bringen. Zahlreich sind die Beschädigungen, groß die Pression, geschweige noch meine eigenen Schwächen und Mängel!

Nichtdestotrotz darf ich meinen amtlichen Dienst, völlig von Rechts wegen, noch vorsetzen innerhalb der Wiederhergestellte Reformierte Kirche.

Bei dem Erreichen dieser Markstein gebührt der Dank nur Denjenigen, Der, meiner Untreue zu trotz, der Getreue blieb. Nichts (und niemand) kann Seinen Glanz erlöschen!